معمار روم باستان،ویتروویوس(Vitruvius)بر سه اصل بنیادین در معماری اسرار می ورزید،که هنوز هم به قوت خود باقیست.یک ساختمان باید در هر سه اصل متعادل باشد تا یک معماری شایسته و قابل توجه شود.اصول مذکور عبارتند از:
-عملکرد: نحوه استفاده از ساختمان،کارایی یا عملکرد آن را نشان می دهد.یک بنا خواه به عنوان خانه مورد استفاده قرار گیرد،خواه به عنوان فروشگاه و یا یک موزه ،باید نیاز های عملکردی آن به هر منظوری درمیان محدوده ی دیوارهای آن برآورده شود.ساختمان بدون عملکرد ممکن است زیبا باشد،اما به دلیل فقدان عملکرد ،به مثابه یک مجسمه بوده و معماری نامید ه نمی شود.به عنوان مثال،ریچارد سرا(Richard serra)محفظه های فولادی اتاق مانندی را ساخت که به لحاظ سازه جسورانه و به نحوی اسرار آمیز زیبا بود،اما قابلیت زندگی نداشت.
-ساختار(سازه): نحوه ی ایستایی یک بنا به سازه آن بستگی دارد.یک ساختمان خواه با ستون های فولادی ساخته شود،خواه با تیرهای قائم چوبی و یا دیوارهای آجری،چارچوب آن باید در برابر سنگینی و بارهای وارد بر آن مقاوم باشد.اما این خصوصیات برای معماری بودن کافی نیست.چرا که سازه در عین ایستایی باید زیبا نیز باشد و این همان مقوله ایست که معماری را از مهندسی سازه تفکیک می کند.
-زیبایی: جاذبه های بصری و حسی یک ساختمان به زیبایی آن برمی گردد و این همان چیزیست که ویتروویوس آن را لذت می نامد.لذت معماری می تواند در نقوش یک دیوار آجری ،سقف سنگی طاق مانند و یایک پنجره کوچک که پرتوی خورشید را از خود عبور می دهد یافت گردد.زیبایی آزمون نهایی یک معماری مطلوب است .بدون زیبایی ساختمان هرچقدر هم کارا و عملکردگرا باشد،باز هم صرفا سوداگری بوده و از حوزه ی معماری منبعث نمی باشد.این همان تفاوتی است که میان خانه ای در حومه شهر و شاهکار فرانک لوید رایت(frank lioyd wright) -خانه آبشار-قابل مشاهده است-
آمچه که تحت عنوان زیبا مطرح می گردد و آنچه که به عنوان زشت مدنظر قرار می گیرد،در طول زمان تغییر میابد ."مرکر کندی"(kennedy center) "واشنگتون دی سی" که توسط "ادوارد دورل استون "(Edward Durrell stone)معماری پیشرو در روزگار خود طراحی شده بود،در هنگام افتتاحش به سال 1971،به عنوان اوج زیبایی معماری مطرح گشت،اما امروزه به خاطر شکل جعبه مانندش ،لابی هی غول پیکرش و تزئینات مدرنیستیش مورد تمسخر قرار می گیرد.
گاهی اوقات یک سبک معماری که زمانی زیبا بود ،از مطلوبیت و توجه فروافتاده تا اینکه چند دهه بعد دوباره مورد اکتشاف قرار بگیرد.
در ساحل شهر"میامی"،رونق هتل های "آرت دکو"(art deco)، در پی سال ها غفلت و بی توجخی ،در فاصله ی سالهای 1970 تا 1980رو به خرابی و زوال نهاد.پس از آن که متخصصان و حامیان حفاظت از ابنیه به ویژگی ها و شایستگی های این گنجینه های معماری اشاره نمودند ،هتل ها مورد باز سازی قرار گرفته تا به عنوان مقصدی برای گردشگران به حساب آیند و بدین ترتیب آرت دکو بار دیگر مترادف با زیبایی ساحل میامی می گردد.
حقیقتا،آثار برجسته ی معماری ،با قدرت فضایی خود،در راه اثر گذاری و تحت تاثیر قراردادن ناظر،هرگز شکست نخواهند خورد .ساختارهایی از قبیل "استون هنج"و "پارتنون"هنوز هم به خاطر عظمت معماریشان ،شگفت انگیز و قابل تحسین هستند،هرچند که هزاران سال از عمر آنها می گذرد.
نظرات شما عزیزان:
خواهش...
تبادل
لینک هوشمند
